Το πού είμαστε σήμερα, ξεφεύγοντας από το εδώ και εστιάζοντας στο συνολικό Τώρα, είναι κάτι που ήρθε λεπτό με το λεπτό αιώνες τώρα.
Το ανθρώπινο γένος, είτε ωθούμενο είτε από φυσική επιλογή, κατέληξε να κυριευθεί από τα κατώτερα ένστικτα του. Όπως κάθε πλάσμα, κάθε δημιούργημα, ήρθε σε αυτό τον κόσμο με τον εξοπλισμό να κάνει από το καλύτερο έως το χειρότερο.
Και ο άνθρωπος (ένα πλάσμα του οποίου τα όρια του μας είναι τόσο παντελώς άγνωστα μιας και πολύ λίγοι προσπάθησαν να τα εξερευνήσουν και μας επέτρεψαν να ρίξουμε κλεφτές ματιές σε αυτά) στέκεται Τώρα εδώ.
Το Τώρα με την δική μας αίσθηση του χρόνου, σημαίνει την χρονική στιγμή που η ανθρώπινη φυλή υποδουλώνεται πλήρως στην ικανοποίηση των κατώτερων ενστίκτων της με κάθε κόστος.
Το Τώρα σε κοσμικό χρόνο σημαίνει την στιγμή του αφανισμού.
Μάθαμε να καταναλώνουμε. Το μόνο που μάθαμε. Και δυστυχώς όχι μόνο προϊόντα. Είμαστε πολύ περισσότερο εθισμένοι στην κατανάλωση πόνου. Τόσο ώστε να τον προκαλούμε συνεχώς προκειμένου να τον ρουφήξουμε σαν σωστά πρεζάκια.
Βυθίσαμε τα μισά ανθρώπινα πλάσματα του πλανήτη στην φτώχεια,την ανέχεια και τον κάθε είδους φρικτό θάνατο για να μπορούμε εύκολα και ανέξοδα να έχουμε ότι μας πλασάρουν οι διαφημίσεις και το lifestyle. Κανένας δεν ενδιαφέρεται αν για να πάρει ένα μπλουζάκι 5 ευρώ κάποιο παιδί 12 χρονών με σκοτωμένες ελπίδες και όνειρα το έχει φτιάξει υπό καθεστώς δουλείας και τρομοκρατίας. Μάλλον προκαλεί και ένα είδος διεστραμμένης ηδονής η ικανοποίηση του ότι ευτυχώς, γεννήθηκα από αυτή την μεριά.
Και φυσικά επειδή είμαστε και πολύ ωραίοι τύποι, αν κάνουμε κάτι τέτοιο τόσο εύκολα στους συνανθρώπους μας, το τι συμβαίνει στο ζωικό και φυτικό βασίλειο είναι άνω ποταμών. Είναι εξοργιστικό το πόσα δισεκατομμύρια πλάσματα ετησίως με γνώση, συνείδηση, συμπόνοια και σε σεβασμό για τον κόσμο που ζουν πρέπει να "ζήσουν" και να πεθάνουν βασανισμένα για να μπορείς εσύ να φας το κεμπάπ σου στο μπαιρακτάρη.
Δεν ξέρω ποιος ανόητος μπορεί να πιστεύει πως υπάρχει άνθρωπος που θα ξεφύγει από τις πράξεις του. Εδώ η κόλαση και ο παράδεισος εδώ. Επιλέξαμε να δημιουργήσουμε την κόλαση, αυτήν θα ζήσουμε όσο μας απομένει. Τώρα!
Το ανθρώπινο γένος, είτε ωθούμενο είτε από φυσική επιλογή, κατέληξε να κυριευθεί από τα κατώτερα ένστικτα του. Όπως κάθε πλάσμα, κάθε δημιούργημα, ήρθε σε αυτό τον κόσμο με τον εξοπλισμό να κάνει από το καλύτερο έως το χειρότερο.
Και ο άνθρωπος (ένα πλάσμα του οποίου τα όρια του μας είναι τόσο παντελώς άγνωστα μιας και πολύ λίγοι προσπάθησαν να τα εξερευνήσουν και μας επέτρεψαν να ρίξουμε κλεφτές ματιές σε αυτά) στέκεται Τώρα εδώ.
Το Τώρα με την δική μας αίσθηση του χρόνου, σημαίνει την χρονική στιγμή που η ανθρώπινη φυλή υποδουλώνεται πλήρως στην ικανοποίηση των κατώτερων ενστίκτων της με κάθε κόστος.
Το Τώρα σε κοσμικό χρόνο σημαίνει την στιγμή του αφανισμού.
Βυθίσαμε τα μισά ανθρώπινα πλάσματα του πλανήτη στην φτώχεια,την ανέχεια και τον κάθε είδους φρικτό θάνατο για να μπορούμε εύκολα και ανέξοδα να έχουμε ότι μας πλασάρουν οι διαφημίσεις και το lifestyle. Κανένας δεν ενδιαφέρεται αν για να πάρει ένα μπλουζάκι 5 ευρώ κάποιο παιδί 12 χρονών με σκοτωμένες ελπίδες και όνειρα το έχει φτιάξει υπό καθεστώς δουλείας και τρομοκρατίας. Μάλλον προκαλεί και ένα είδος διεστραμμένης ηδονής η ικανοποίηση του ότι ευτυχώς, γεννήθηκα από αυτή την μεριά.
Και φυσικά επειδή είμαστε και πολύ ωραίοι τύποι, αν κάνουμε κάτι τέτοιο τόσο εύκολα στους συνανθρώπους μας, το τι συμβαίνει στο ζωικό και φυτικό βασίλειο είναι άνω ποταμών. Είναι εξοργιστικό το πόσα δισεκατομμύρια πλάσματα ετησίως με γνώση, συνείδηση, συμπόνοια και σε σεβασμό για τον κόσμο που ζουν πρέπει να "ζήσουν" και να πεθάνουν βασανισμένα για να μπορείς εσύ να φας το κεμπάπ σου στο μπαιρακτάρη.
Δεν ξέρω ποιος ανόητος μπορεί να πιστεύει πως υπάρχει άνθρωπος που θα ξεφύγει από τις πράξεις του. Εδώ η κόλαση και ο παράδεισος εδώ. Επιλέξαμε να δημιουργήσουμε την κόλαση, αυτήν θα ζήσουμε όσο μας απομένει. Τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου