Ας είμαστε ειλικρινείς.Πάλι θέλω να κράξω.Δυσκολεύομαι όμως να εντοπίσω το στόχο.Ελπίζω να ξετυλίξω το κουβάρι πληκτρολογώντας.
Το θέαμα ενός(μόνο στον τίτλο)πρωθυπουργού του 25% την Κυριακή το βράδυ μου δημιούργησε αμηχανία.
Η πραγματικότητα είναι πως δέν έχω λόγια για να εκφράσω πραγματικά το αίσθημα της παγωμάρας βλέποντας τον πάτο του "Πρωθυπουργού" μας.Μόνο σκόρπιες σκέψεις.
Κάθε μικρή η μεγάλη γωνίτσα στον κόσμο είναι μια όμοια κουκκίδα μεγενθυμένη σε σχέση με τον μικρόκοσμο ή σε σμίκρυνση σε σχέση με τον μακρόκοσμο.
Τα ηλεκτρόνια γυρίζουν γύρω από τον Πυρήνα του ατόμου όπως οι άνθρωποι γύρω από τον πλανήτη,όπως οι πλανήτες γύρω από τον ήλιο,όπως ο ήλιος γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας.
Τι θέλω να πω?Προς όποια κατεύθυνση και να κοιτάξεις βλέπεις έναν καθρέφτη.Η αλλιώς μια μορφή ενός προϋπάρχοντα σχηματισμού.
Έτσι και στην κοινωνία.Τις ροπές που έχει μία κοινωνία τις συναντάς σε όποιο σημείο της και να βρεθείς.Στο δρόμο,στην καφετέρια,στο σινεμά,στην εκκλησία,στο στρατό,στο δημόσιο,στο πάρκο,στη φιλία,στη συντροφικότητα,στο μπουρδέλο,στη βουλή...
Τι "πρωθυπουργό" λοιπόν περιμένεις από μία κοινωνία πολιτών οι οποίοι ποτέ στην πραγματικότητα δέν ενδιαφέρθηκαν να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα από τον διπλανό τους.Απλά απαξίωναν την δουλειά του διπλανού και με το κατάλληλο "δόντι" ήταν από "πάνω".
Το ίδιο έκανε ο Σαμαράς.Με το κατάλληλο βύσμα πήρε την δουλεία και παραμένει εκεί απαξιώνοντας τους πάντες.Δέν τον ενδιαφέρει να είναι πρωθυπουργός σε μία χώρα νεκρών.Τον ενδιαφέρει απλά να είναι πρωθυπουργός.Όπως οι ναρκομανείς.Στα τελικά στάδια δεν τους νοιάζει τι θα βάλουν στις φλέβες τους,αρκεί κάτι να βάλουν.Μ αυτό τον τρόπο τους "στέλνουν" πλέον και οι έμποροι όταν έχουν περάσει σχεδόν "απέναντι"....
Ok,δέ θα κράξω.Θα πω όμως το εξής.Πρέπει να αρχίσουμε έστω να κινούμαστε.
Το παλιό φεύγει και το ξέρει.Γι αυτό βρίσκεται σε πανικό.Περιμένει απλά την τελειωτική δόση,την "καθαρή".Εμείς είμαστε αυτή.
Δέν χρειάζεται να αλλάξουμε την ζωή μας μέσα σε μια μέρα.Κάτι μικρό από τον καθένα αρκεί.
Κανείς δέν μπορεί να γίνει μέσα σε μια μέρα μαραθωνοδρόμος ενώ πέρασε όλη του την ζωή στον καναπέ.Πρώτα θα σηκωθεί και θα αρχίσει να περπατάει.Τα υπόλοιπα θα έρθουν σαν να περίμεναν από πάντα.
Αλλά πρέπει να γίνει τώρα.Πριν τον βρει το έμφραγμα ανάσκελα στον καναπέ....
Το θέαμα ενός(μόνο στον τίτλο)πρωθυπουργού του 25% την Κυριακή το βράδυ μου δημιούργησε αμηχανία.
Η πραγματικότητα είναι πως δέν έχω λόγια για να εκφράσω πραγματικά το αίσθημα της παγωμάρας βλέποντας τον πάτο του "Πρωθυπουργού" μας.Μόνο σκόρπιες σκέψεις.
Κάθε μικρή η μεγάλη γωνίτσα στον κόσμο είναι μια όμοια κουκκίδα μεγενθυμένη σε σχέση με τον μικρόκοσμο ή σε σμίκρυνση σε σχέση με τον μακρόκοσμο.
Τα ηλεκτρόνια γυρίζουν γύρω από τον Πυρήνα του ατόμου όπως οι άνθρωποι γύρω από τον πλανήτη,όπως οι πλανήτες γύρω από τον ήλιο,όπως ο ήλιος γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας.
Τι θέλω να πω?Προς όποια κατεύθυνση και να κοιτάξεις βλέπεις έναν καθρέφτη.Η αλλιώς μια μορφή ενός προϋπάρχοντα σχηματισμού.
Έτσι και στην κοινωνία.Τις ροπές που έχει μία κοινωνία τις συναντάς σε όποιο σημείο της και να βρεθείς.Στο δρόμο,στην καφετέρια,στο σινεμά,στην εκκλησία,στο στρατό,στο δημόσιο,στο πάρκο,στη φιλία,στη συντροφικότητα,στο μπουρδέλο,στη βουλή...
Τι "πρωθυπουργό" λοιπόν περιμένεις από μία κοινωνία πολιτών οι οποίοι ποτέ στην πραγματικότητα δέν ενδιαφέρθηκαν να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα από τον διπλανό τους.Απλά απαξίωναν την δουλειά του διπλανού και με το κατάλληλο "δόντι" ήταν από "πάνω".
Το ίδιο έκανε ο Σαμαράς.Με το κατάλληλο βύσμα πήρε την δουλεία και παραμένει εκεί απαξιώνοντας τους πάντες.Δέν τον ενδιαφέρει να είναι πρωθυπουργός σε μία χώρα νεκρών.Τον ενδιαφέρει απλά να είναι πρωθυπουργός.Όπως οι ναρκομανείς.Στα τελικά στάδια δεν τους νοιάζει τι θα βάλουν στις φλέβες τους,αρκεί κάτι να βάλουν.Μ αυτό τον τρόπο τους "στέλνουν" πλέον και οι έμποροι όταν έχουν περάσει σχεδόν "απέναντι"....
Ok,δέ θα κράξω.Θα πω όμως το εξής.Πρέπει να αρχίσουμε έστω να κινούμαστε.
Το παλιό φεύγει και το ξέρει.Γι αυτό βρίσκεται σε πανικό.Περιμένει απλά την τελειωτική δόση,την "καθαρή".Εμείς είμαστε αυτή.
Δέν χρειάζεται να αλλάξουμε την ζωή μας μέσα σε μια μέρα.Κάτι μικρό από τον καθένα αρκεί.
Κανείς δέν μπορεί να γίνει μέσα σε μια μέρα μαραθωνοδρόμος ενώ πέρασε όλη του την ζωή στον καναπέ.Πρώτα θα σηκωθεί και θα αρχίσει να περπατάει.Τα υπόλοιπα θα έρθουν σαν να περίμεναν από πάντα.
Αλλά πρέπει να γίνει τώρα.Πριν τον βρει το έμφραγμα ανάσκελα στον καναπέ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου