Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Μπαλτάκε πες Αλεύρι

Το  βίντεο Μπαλτάκου-Κασιαδάρη δείχνει με τον πλέον προφανή τρόπο την πολιτική μας πραγματικότητα. Δεν είναι αυτά που είπε ο Μπαλτάκος. Είναι που πιάστηκε κορόιδο από τον Κασιδιάρη. Τι σημαίνει αυτό; Τέτοιου τύπου συνομιλίες και μηχανορραφίες πίσω από κλειστές πόρτες μεταξύ κράτους και παρακράτους είναι σύνηθες και καθημερινό φαινόμενο.
Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Η Χρυσή Αυγή δεν πετάχτηκε ξαφνικά και κέρδισε την θέση της. Η Χρυσή Αυγή ήρθε και πήρε ακριβώς αυτό που καλλιεργήθηκε από σειρά ετών. Αρκεί να σκεφτούμε την προέλευση της. Πώς έφτασε στο 10% μια συμμορία του 0,001; Που βρέθηκε όλος αυτός ο κόσμος;
Ναι είναι τα λούμπεν στοιχεία της κοινωνίας. Ναι είναι τα σώματα ασφαλείας που εγκατέλειψαν την light Νέα Δημοκρατία και τον παραπαίοντα Καρατζαφέρη. Ποίος ξέχασε άραγε (εγώ πάντως όχι) όταν επί Καραμανλή οι μπάτσοι έκαναν κατάληψη στη Ρηγίλλης ότι ακούγεται ο αντιπρόσωπος τους να φωνάζει on camera όταν προσπάθησαν να τους απομακρύνουν "Απο πού πάτε να μας διώξετε; Απο το σπίτι μας;". Απο το σπίτι τους... 
Είναι όμως και ένα τεράστιο κομμάτι ακόμη της κοινωνίας των απολίτιστων. Χρυσή Αυγή ψήφισαν και οι Χριστιανοταλιμπάν με τις ευλογίες των πατέρων τους. Παρατηρήστε τις εικόνες πίσω από τον Μπαλτάκο. Χρυσή Αυγή ψήφισαν και στελέχη του δημόσιου βίου που ανελίχθησαν με όχημα την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και που τώρα είναι σε θέση να παρέχουν εξουσία και πληροφορίες.
Η Χρυσή Αυγή είναι η πραγματική εκπροσώπηση που χρειάζεται το "κράτος" στις συνειδήσεις του κόσμου και το βίντεο αυτό τα λέει όλα.
Εκφασιζόμαστε με γοργούς ρυθμούς και ακόμη κι αν η Χρυσή Αυγή διαλυθεί, ο φασισμός δεν θα το κάνει. Γιατί είναι μέσα μας. Η δίψα για αίμα και τιμωρία. Αυτό μας πουλάνε και το αγοράζουμε άκριτα.
Κανείς άνθρωπος με στοιχειώδεις ηθικούς κανόνες και φραγμούς δεν θα είχε σχέση με το μηχανισμό που κυβερνάει σήμερα. Με τον μηχανισμό που εξοντώνει ζωές, όνειρα, ελπίδες. Όσα λάθη κι αν κάναμε, δεν αξίζει τέτοια τιμωρία σε έναν ολόκληρο λαό.
Και για να προλάβω και τους "μαζί τα φάγαμε" ένα θα γράψω μέρες που είναι. Λίγο πριν βάλετε τα καλά σας να πάτε να ανάψετε δώδεκα παρα πέντε την λαμπάδα σας στο όνομα Του, λίγο πρίν σας πιάσει η "κατάνυξη", λίγο πριν πείτε το πάτερ ημών όπως ο Αντώνης μας ή έστω λίγο πριν καταβροχθίσετε τα αθώα πλάσματα που θα σφαγιαστούν πάλι (για να τιμήσουμε το όνομα Του βεβαίως βεβαίως) θυμηθείτε ότι αυτός ο οποίος "τιμάτε" δεν μίλησε ΠΟΤΕ για τιμωρία. 
Εν αντιθέσει με εμάς τα ανάξια λόγου ανθρωπάρια που ηδονιζόμαστε με τον πόνο του άλλου, αρκεί να είναι μεγαλύτερος από τον δικό μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου